امروزه حتی با وجود اهمیت بسیار زیادی که سیستم های ارتینگ در زندگی دارند ، همچنان مقدار زیادی از مردم از آن بی خبرند و حتی از کلیت آن هم خبری ندارند.

در این مقاله به صورت خلاصه تاریخچه ی ارتینگ و همچنین سیستم ارتینگ توضیح داده میشود.

در میان سالهای 1880 تا 1892 خطوط انتقال برق بسیار متفاوت تر از امروزه احداث میشد . زیرا در گذشته نقطه نوترال یا نول در احداث این اتصال ها بی معنا بود و به طور کلی ارت معنی نداشت .

بدون آنکه شبکه فیوزهای حفاظتی ایراد را در شبکه تشخیص دهند ، آتش سوزی و برقگرفتگی های متعدد در سازمانها و مکانهای عمومی  و حتی منازل مسکونی باعث ایجاد خسارت های فراوان میشد که بخش زیادی از این خسارات به گردن ادارات بیمه بود و خود این موضوع ادارات بیمه را مجبور به تحقیق و جستجوی راهی برای کاهش خسارات وارده کرد .

در سال 1924 "IEEE" یا به عبارتی انجمن مهندسان برق در انگلستان با اجباری کردن اتصال بدنه های فلزی به زمین ساده ترین نوع ارت را شکل دادند و تا حدودی از خسارات وارده جلوگیری کردند . هرچند که کار بسیار دشواری بود اما بلافاصله  فرانسه نیز ارتینگ را در لیست استانداردهایش قرار داد و آنرا اجباری نمود .

با گذشت تقریبا 3 سال بعد از اجباری شدن ارتینگ توسط 2 کشور انگلیس و فرانسه ، فرانسه نقطه نول ترانسفورماتورها را در قالب یک بحث تصویب نمود .

تا اواخر سال 1934  تجهیزات و استانداردهای محافظتی از اشخاص و محیط و استانداردهای کیفی  ارتینگ شکل گرفت و دسته آخر در سال 1935 ارتینگ همگانی شد .

فلسفه ی ارتینگ به این گونه است که با عبور فاز از فیوز بعد از اتصال فاز با نول فیوز میسوزد و از خسارات بعدی جلوگیری میکند . در صورت اتصال فاز به زمین یا نول به زمین به صورت هریکدام به تنهایی فیوز نخواهد سوخت و باعث ایجاد خسارات جانی و مالی میشود .

به طور کلی اتصال فاز به زمین فیوز را میسوزاند و از ایجاد خسارت جلوگیری میکند و در این میان اتصال نول به زمین خطری نداشته و درعوض اتصال بدن انسان به یک فاز تنها بسیار ناگوار و خطرناک است .

در نتیجه پس از ایجاد جریان شدید در مدار اگر بدنه دستگاه به زمین متصل باشد فیوز سریعا سوخته و از عبور طولانی جریان به بدن جلوگیری میکند . توجه داشته باشید که زمین در اینجا همان نول است و اتصال به زمین با سیستم زمین حفاظتی ممکن است .

حال اگر دستگاه به نول وصل نباشد فیوز نمیسوزد و جریان تا زمانی که اتصال بین بدن و بدنه ی دستگاه برقرار باشد ادامه دارد و اکثرا در جریانهای شدید باعث مرگ افراد میشود .

اکنون پس از بررسی موارد بالا ، به حالتی ایمن تر میرسیم . به عبارتی به حالتی که در آن سیستم ارتینگ نصب باشد . در این حالت جریان 3 مسیر برای عبور و برگشت به منبع را دارد و مقدار بسیار ناچیزی از آن ممکن است از بدن شخصی که با بدنه ی دستگاه اتصال دارد بگزرد و این جریان با کمتر شدن مقاومت زمین نیز کمتر میشود .